۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
نگاهی به پدیدهٔ جدید اجتماعی: بِلایند دِیت یا ملاقات کور «بلایند دیت»های رایج شده در کشور ما و توقعات مطرح شده در اینگونه ملاقاتها اگر چه خوشبختانه پدیدهای فراگیر نیست اما نمایشگر تب و تابی است که در لایهٔ زیرین جامعهٔ ما در جریان است. تب و تاب دگردیسه شدنِ تجمل خواهیِ کم ضرر یا بی ضررِ آشنا با طبیعت زندگی به سوی مصرفگرایی به قصد نمایش برخورداریها، بیاعتنا به ضربات بیاغراق هولناکی که این پدیده به روح و روان انسان و در مرحلهٔ نهایی به میزان همبستگی اجتماعی وارد میآورد. ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۳
سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی چیست؟ اگر پدران سنتزده ما خطاب به معلمان میگفتند " گوشت فرزندم مال تو استخواناش مال من! " این روزها بسیاری از والدین نادانسته مجوز برخورد شدیدتر را به مدارس فرزندانشان میدهند. البته نه در قالب تنبیه بدنی بلکه بسی فراتر: تلقین دایمی حس ناکافی بودن! آن هم به کودک ۷ تا ۱۰ ساله! این دیگر آموزش نیست. به تاراج رفتن کودکی است... ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۳
قلیان اکسیژن؛ خوب یا بد؟ آنچه این روزها با عنوان قلیان اکسیژن در رسانهها مطرح میشود، موضوعی قدیمی است که اگر به عمق ماجرا توجه شود، بودنش بهتر از شرایط حاضر و مصرف قلیانهای طعمدار و فرو دادن دود در ریه است؛ اما آیا میتوان به چنین طرحی به شکل سیاه و سفید یا خوب و بد نگاه و آن را فقط تائید یا رد کرد؟ ۰۲ ارديبهشت ۱۴۰۳
گفت و گو با نوجوان کاری سخت اما حیاتی! اکثر نوجوانان در این سن و سال فکر می کنند که والدین شان آنها را درک نمی کنند و خودشان این توانایی را دارند که زندگی شان را مدیریت کنند. بنابراین این مرحله یکی از سخت ترین مراحل برای والدین به جهت برقراری ارتباط و گفت و گو با فرزندان شان است؛ اما چنانچه والدین مهارت های ایجاد ارتباط با آنها را بیاموزند، گام بزرگی در جهت آسایش خود و تربیت فرزندان شان برداشته اند. ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
چگونه با "پذیرش" ِ غم و اندوه از آن رها شویم؟ زندگی در گذر است. شادی دیری نمی پاید، غم از راه می رسد، با کوله ای سنگین از درد، اما در گذار لحظات زندگی، آن هم خیلی نمی تواند جا خوش کند، سخت و سمج می گذرد و جا به لحظه گذرای دیگری می دهد. لحظات آکنده از اندوه، اما، به کندی و با رنج می گذرند و تا واقعیت حضور و گذارشان را نپذیریم، مهمان ما هستند. ۱۵ اسفند ۱۴۰۲
هادی چوپان یا حسن یزدانی؟ احتمالا هادی چوپان بتواند از حسن یزدانی هم مشهورتر شود؛ چراکه تعداد ورزشکارانی که این اعجوبه استان فارسی را دنبال میکنند، بهمراتب بیشتر از طیف ورزشکارانی است که دل در گرو کشتی دارند. شاید اگر چنین ادعایی دو دهه قبل میشد، حسابی خندهدار به نظر میرسید؛ ولی حالا واقعیت این است که بدنسازی نهتنها از کشتی؛ بلکه از دیگر رشتههای ورزشی در ایران هم پیشی گرفته و با اختلاف تبدیل به ورزش اول ایرانیها شده است